Op zn nepalees

Na een week trekken ben ik weer terug op aarde! T was geweldig.. 
Eerst een 10 uur durende busrit naar het nationaal park, dat was al een belevenis. Geen zitplek dus zat ik op de grond tussen 20 nepalesen na hevige discussies onder de nepalesen waar ze mij nou een zitplek konden geven kreeg ik na 2 uur een stoel! Vervolgens kwamen er kippen en geiten de bus in die onderling in gevecht waren.. Nooit geweten dat een bus over onverharde berg/hobbelwegen kon rijden, ja dus!

De Eerste dag van de trekking, wat een prachtige natuur, dwars door de jungle langs de rivier, en maar omhoog en omhoog ik dacht dat t nooit ophield..(mn gids had t zwaar met me).
Aangekomen in het theehuisje waar we overnachten kwam ik erachter dat dit echt overleven zou worden, geen electriciteit, geen douche, harde bedden, en geen normale Wc maar een gat.. Hmm dat werd dus even oefenen :).. 
S'avonds met zn allen rond de houtkachel om warm te blijven,l erg gezellig.

Dag 2 vd trekking valt erg mee, hoe hoger we komen hoe meer de natuur veranderd, hele stukken door het dennenbos gelopen met de rodondendrons die in bloei staan.

Dag 3: ik merk dat t lopen moeizamer gaat door de
hoogte ben ik sneller benauwd(ook
Door t roken natuurlijk ;)) maar wat een omgeving, tibetaanse hoogvlaktes, geen bomen meer alleen maar bergtoppen, overal yaks die lopen te grazen en zoveel vriendelijke mensen, en ijskoud!
Om 13:00 bereiken we t hoogste punt 4000 meter, was zo blij nooit gedacht dat ik t zou halen! En een prachtig uitzicht vanuit mn kamer.
De nacht is wat minder, het is koud en er is geen verwarming ik ben vaak wakker geworden, kortademig, duidelijk door de hoogte.Als ik de volgende ochtend wakker word weet ik weer dat het de moeite waard was, alles is wit, ontzettend veel sneeuw gevallen. Zo mooi de witte toppen van de Himalaya! 

Maar nu een beter vooruitzicht 2
dagen lopen naar beneden dat is makkelijk dacht ik! Mooi niet dus, jeetje wat was dat zwaar 6 uur lang naar beneden lopen overal pijn mn knieen, enkels. Maar eenmaal beneden zo trots, en 5 kilo afgevallen! Dat heb ik maar mooi gedaan! 
(Anne bedankt dat je me hebt overgehaald!)

De laatste dag kathmandu was druk, shoppen, tempels bekeken en iedereen gedag gezegd. Ik zal nepal
missen want het is een ontzettend leuk en mooi land.
 Ondertussen ben ik aangekomen in thailand, geniet van de zon, het zwembad en het heerlijke eten( zit nu aan de sushi). Vanavond vlieg ik naar indonesie(sumatra), geen zorgen het tsunami alarm is ingetrokken.
Vast weer een hele andere wereld! 
Tot snel!
Ik mis jullie wel al een beetje hoor!

Xxxx